Największa na świecie kolekcja 

W Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku można obejrzeć wystawę prezentującą dzieła Stanisława Ignacego Witkiewicza. Aby je zobaczyć, trzeba odwiedzić cenny i zabytkowy Biały Spichlerz. Obiekt niedawno został poddany rewitalizacji i konserwacji. Urządzono w nim wnętrza tak, by móc wygodnie i z odpowiednią atmosferą podziwiać obrazy, rysunki, grafiki mistrza.

Warto zobaczyć też prace innych polskich artystów, które gromadzi ta słupska placówka kultury.

Z relacji bohaterki opowiadania pt. Dëchë w mùzeùm zwiedzających może spotkać też zaskakująca przygoda.

Zachęcam do przeczytania opowiadania w języku kaszubskim:

Dëchë w mùzeùm

Wa widzała czedës dëcha? Mëslita, że òne jistnieją? A mòże leno so przedstôwiómë, że są schòwóné dzes za gardéną, pòd łóżkã abò w szafie? Pòwiéta tej:

– Nié! Dëchów ni ma, òne gwës nie jistnieją!

A jô wama chcã zdradzëc jednã krëjamnotã: Wiém, dze je mòżemë spòtkac!

Wcyg mie nie wierzita? To pòsłëchôjta...

Jednégò dnia jô òdwiedzëła z mòją mëmką Mùzeùm Westrzédnégò Pòmòrzô w Słëpskù. 

Më szłë do Biôłégò Spikrza. Je to czekawi bùdink. Wëzdrzi na stôri, ale bënë je baro nowòczasny. Më chcałë òbezdrzec òbrazë namalowóné przez Stanisława Jignaca Witkewicza.

– To béł bëlny artista! Mùszimë pòznac jegò dokazë – pòwtôrzała wcyg mëmka, chtërna je lubòtniczką kùńsztu.

Jesmë weszłë do pierszi zalë, w jaczi na metalowëch scankach wisało wiele òbrazów. Same pòrtretë. Wszëtczé Stanisłôw Witkewicz zwóny Witkacym zrobił pastelama, to je pigmentama (farwinama), jaczé szlachùją za krédkama. Te dokazë są baro farwné, dinamiczné. Wëzdrzą, jakbë ùtwórca céchòwôł je pòspiéwno. W jedny rãce trzimôł gôrzc krédków, a drëgą twòrził chùtczé, farwné lënie.

Mùszita wiedzec, że béł òn wiôldżim artistą.

Pisôł pòwiescë, dramatë, ale téż malowôł òbrazë i próbòwôł jinëch ôrtów kùńsztu, np. fòtografii.

Mòja mëmka wcyg pòdzëwiała òbrazë. Jô stanãła kòl jednégò pòrtretu. Béł na nim knôp, przed jaczim leżôł talérz z brzadã. Zwôł sã Jerzi Kòmòrowsczi i miôł 11 lat.

– Je w mòjich latach – jô pòmëslała i bôczno mù sã przëzérała. Jaż wtim jegò wiôldżé, òkrãgłé òczë zaczãłë sã rëszac. Jô chùtkò òdskòkła.

– To leno mòja wëòbrazniô – jô rzekła do se. Ale knôp zôs zaczął robic smiészné mùnie i to nie bëła niżódnô fantazjô. Jô sã wërzasła i ùcekła do jinszi zalë. Tam ju nie bëło òbrazów Witkacégò. Jem sã pòczëła bezpieczno, bò pòmëslała, że to ten artista mùszôł miec zaczarzoné swòje dokazë i dlôte dzysô straszą turistów.

Kòlekcjô, jaką jô pózni pòdzëwiała z mòją mëmką, téż bëła czekawô. Jem òbzérała krôjmalënczi, zwierzãta, architekturã. Ale na wszelejaczi przëtrôfk jô nie pòdchòdzëła ju do pòrtretów.

Czyta: Joanna Majkowska

[download id="4474"]

[download id="4490"]

[download id="4487"]

Zobacz stronę w języku polskim przygotowaną do wydruku.

"Witkacy. Obrazy – rysunki – grafiki +archiwalia"

Wystawa stała w Białym Spichlerzu interesuje chyba wszystkich zwiedzających słupskie muzeum. Pokazane są prace ze wszystkich okresów twórczości artysty, zwłaszcza pastelowe portrety powstałe w ramach jednoosobowej Firmy Portretowej "S.I. Witkiewicz" działającej w latach 1925-1939.

Malując pastelem ekspresyjne wizerunki na zamówienie (bardziej lub mniej odrealnione), traktowane jako produkcja zarobkowa, nie jako sztuka, udowadniał swoje przekonanie o końcu sztuki. Zarabiając pokazywał, że tworzy wyłącznie w celach "konsumpcyjnych".

Niemniej powstała w ten sposób wyjątkowa galeria niekiedy wspaniałych w charakterystyce modela lub fantazyjności malarskiego konceptu wizerunków polskiej inteligencji lat 20. i 30.

Zachęcam do odwiedzenia Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku i do zasmakowania dobrej sztuki w wykonaniu samego mistrza.

Zobacz fragment ekspozycji...

Zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego